ING Antwerp Marathon 2009
26/04/2009

Het is dag op dag net 1 jaar geleden sedert mijn laatste Marathon en na die martelgang in Lille-Lens start ik eigenlijk met een bang hartje. Als dat nog eens zo afzien wordt (mokerslag op KM 28) dan is dit mijn laatste marathon exploot en spring ik weer op mijn fiets. Het weer valt op het eerste zicht niet mee. Het regent vollen bak en ik ben eigenlijk al doorweekt nog voor de start gegeven wordt.
Ik ga traag starten en met weinig ambitie het ballonnetje van de 3h45 volgen. Als we na een KM of 3 door de Waasland tunnel (= de konijnepijp) lopen applaudiseren zowat alle lopers. Dat klinkt wel tof in die tunnel van toch wel 2KM schat ik. Als we de tunnel uitkomen is mijn Garmin GPS het noorden letterlijk kwijt en is het ingestelde schema van 3h45 volledig om zeep. Ik besluit de GPS dan maar opnieuw te starten en enkel mijn snelheid en afgelegde kilometers in het oog te houden.
Aan KM 7 supportert Nausikaa. Zelf is ze wegens een blessure niet gestart maar haar echtegenoot loopt wel mee. Nausikaa gaat haar man met de fiets volgen en ik zie ze voor me uit rijden tot het heel in de verte een stipje wordt. Haar runner moet al minuten voor mij uit lopen. Ik voel dat het tempo van de mannen van de 3h45 iets te traag is en ik besluit om alleen door te lopen. Ik vreesde ook wat voor mijn linker knie en inderdaad op 10KM gaat er precies een naald door. Ik ga hier toch niet langs de kant moeten hé ... Het weer valt intussen wel mee. Er is weinig wind en de regen werkt verfrissend. Mijn voeten zijn wel doornat.
De pijn in de knie ebt weg en ik voel dat 12KM/h eigenlijk nog te traag is en versnel (dat is natuurlijk zeer relatief) nog een beetje. Ik rond de 21KM in 1uur en 46 minuten. Dat is zeker geen record maar ik voel me goed. De kilometers gaan vlot voorbij en de drank standjes om de 2.5KM zijn een luxe. Alleen jammer dat je je flesje gewoon op straat moet gooien, er staan geen vuilbakken.
Op KM 29 zie ik nog net de staart van een grote groep een bocht nemen. Dat moeten de mannen van de 3H30 zijn. Ik krijg een kick en loop het gaatje dicht op iets meer dan 1KM. Het is inderdaad de groep die op een tempo van 12KM/h aan het lopen is. Ik twijfel ... doorgaan ... erbij blijven en besluit verstandig te zijn en die mannen gewoon te volgen.
KM38, ik weet nu zeker dat ik ga finishen en besluit dat dan maar onder de 3H30 te doen. Ik versnel, mijn Garmin geeft meer dan 13KM/h aan en dat hou ik vol tot aan de grote markt. Ik pak zowaar 2 minuten op 4KM en een sjiek op de mannen (en vrouwen) van de 3h30. De aankomst op de grote markt is echt de moeite, er staat veel volk en er is nogal wat ambiance. Ik hoor nog net Harry Vdb supporteren. Harry gaat in de namiddag nog een sterke tijd neerzetten op de 10 mijl.
Aan de finish was de tank eigenlijk nog niet leeg. Het had dus sneller gekund dan de 3h27m21s (12,2KM/h). Het belangrijkste is dat ik er weer kon van genieten. Het is natuurlijk afzien en met totaal verzuurde benen aankomen maar het ging me deze keer zeer goed af. Geen enkel probleempje gehad. Intussen is het weer opgeklaard en piept de zon door de wolken. De 10 mijl lopers gaan iets meer chance hebben.
De Marathon van Antwerpen is eveneens een aanrader. Je loopt in een lus door alle randgemeenten van Antwerpen. Niet echt een mooi parkoer maar wel vlak en een prachtige aankomst. En vooral, zeer goed georganiseerd. Start en aankomst zijn direct bij de metro gelegen wat de P+R's buiten de stad makkelijk bereikbaar maakt. Merci.
|